Met het opstarten van een opdracht of uitwerking van een idee kan ik gigantische worstelen. Ook als de ingrediënten klaarliggen om mee aan de slag te gaan. Ik hoef het gerecht zeg maar alleen nog maar te bereiden. Maar het lukt niet.

Mijn vriend, Olivier, denkt dat ik intuïtief werk en wanneer ik dat moet concretiseren ik daar moeite mee heb. Ik heb het liefst alles zwevend om mij heen. Waar ik het kan zien maar niet hoef vast te grijpen om ergens in te stoppen. Intuïtief werken is eigenlijk werken vanuit onbewuste kennis en ervaringen.
Ik probeer nu vaker meer te vertrouwen op mijn intuïtie en inzicht te krijgen in mijn intuïtieve werkwijze. Het erkennen van een intuïtieve werkwijze en dit serieus nemen als iets waardevols.

Intuïtie

Hij benadrukt bij zijn verslag de afwisseling van het bewuste en het onbewuste denken. Zo zegt hij bijvoorbeeld zelf dat de manifestatie van een plotseling inzicht of illuminatie vaak een resultante was van een periode van onbewuste arbeid.
De psycholoog Wallas ontwikkelde in de jaren twintig op basis van de reportages van Poincaré een zogenaamd vierfasenmodel van het creatieve proces, waarin voor het eerst zowel bewuste als onbewuste processen een plek krijgen.

Christophe, N. (2006). De dynamiek van een maakproces. Interne publicatie Lectoraat TheatraleMaakprocessen, Faculteit Theater, Hogeschool voor de Kunsten Utrecht

Wat intuïtief maken is vind ik lastig uit te leggen. Intuïtie zou je kunnen uitleggen als gevoelsmatig. Zie pagina rechts van de Encyclo. Dat klinkt misschien wat zweverig. Maar wat het naar mijn idee inhoudt is dat je werkt vanuit onbewuste processen, ervaringen en kennis. Als een ingeving om direct te handelen op het moment.
Een voorbeeld waar dat lukte was tijdens de eerste labdag van masterwerkplaats artistiek onderzoek die ik in trad als een kind van 4 jaar. Tijdens deze labdag behandelde ik de vraag:
''Wat is een maanprocedure?''

Dit woord was ik bij toeval tegengekomen met autocorrectie op mijn telefoon. Het woord sprak bij mij tot de verbeelding. Zonder het woord eerst op te zoeken ben ik deze dag gaan onderzoeken hoe ik betekenis kon geven aan het woord. Deze vormen waren allemaal directe ingevingen die ik meteen ben gaan uitvoeren. Het artistieke proces begon met een vraag maar ik hoefde er geen antwoord op. Ik gaf invulling aan de 'maanprocedure' met mijn verbeelding op meerdere manieren. Ik ervoer geen druk. Dit lag denk ik aan het speelse element, maar ook doordat ik geen antwoord verwachtte.

Een voorbeeld waar het mij niet lukt om intuïtief te werken is met het schrijven van het essay. Ik heb mijn essay geschreven over de 'paradox van de succesvolle kunstenaar'. Dit essay moest aan bepaalde criteria voldoen. 3000 woorden met een 10% regel, een vraagstelling, bronnenlijst, het document ging van 'a' naar 'b'. Het moet leesbaar zijn. Op onderzoek gaan is geen probleem. Het zoeken naar interessante bronnen, vragen kunnen stellen, associëren etc. allemaal ook niet. Maar om uiteindelijk met al deze informatie een concreet verhaal te maken die voldoet aan de verwachtingen of eisen... Dat wordt lastiger. Het voelt dan alsof ik dan niet meer linksaf kan slaan als ik links af wil slaan. Het voelt als een bewust proces waar geen ruimte meer is voor verbeelding of zijpaden. Het moet recht, rechtdoor. Zo ervaar ik het in ieder geval.

Ik erken van de waarde van intuïtie. Het belang om ruimte te hebben voor intuïtie en onderzoekende processen. Door gebruik te maken van onbewuste en bewuste processen en dit af te wisselen.