Tirzo Martha in Kunst is lang!

Martha groeide niet op met het idee om een kunstenaar te worden, hij wilde mensen helpen. Om dit te doen vond hij mogelijkheden in de kunst. Want volgens Martha helpt kunst mensen.Kunst kan je vrijheid, creativiteit en verbeelding laten ervaren. Dat zijn ook levensbehoeften. Het kan een ander reflecteren waar mensen zich mee bezighoudt. Op Curaçcao op Instituto Buena Bista (opgericht door David Bade & Tirzo Martha) komen jongeren in aanraking met kunst. Dit kan als vooropleiding voor de kunstacademie, maar dat is volgens Martha niet het doel. Het gaat over kunnen voorzien in psychologische behoeften. Dat jongeren het gevoel krijgen dat ze het kunnen. Vertrouwen. En dat is een goede basis waarmee de kans van slagen groot wordt.Je moet jezelf een kans geven en de mogelijkheden in hand houden.Daarbij hoort ook jezelf uitdagen.Als kunstenaar heb je vandaag misschien aan een werk gewerkt en het ziet er fantastisch uit maar morgen kom je terug en je vindt het 10x niets en dan ga je weer opnieuw beginnen.Je hebt durf nodig, je moet lef opbouwen en de steun ergens vandaan halen.

Francis Alÿs
Poëtisch/politiek

Alÿs, F., Modern, N.Y., Godrey, M., Biesenbach, K., Greenberg, K., Tate Modern (Gallery), Wiels (Gallery: Brussels, B., & Museum of Modern Art (New York, N. Y. (2010). Francis Alÿs. Tate pub. p.39 + p.41

Beperkingen leg ik mijzelf op door er snel een belang aan te willen koppelen waardoor het soms al snel doelloos lijkt. Het moet soms direct wat zijn. Ik gun mijzelf dan niet aanklooi tijd.


Maar beperkingen als opdrachten kunnen ook goed werken. Ik voel dan ook druk maar er lijkt dan ook een concreet belang te zijn. Deze druk is dan zo groot dat ik de ander niet wil teleurstellen. Daar zit een soort angst voor afwijzing waardoor ik wel kan blokkeren.
Ik doe dan van uiterst mijn best door veel pogingen en schetsen te maken en grappig genoeg vind ik hier dan ook weer plezier in. De opdracht kan dan er voor zorgen dat ik mijzelf serieus neem om de tijd te nemen er iets van te maken.
Het doel vind ik dus lastiger te koppelen wanneer er geen extern doel aanwezig is. Ik lijk dan zelf de waarde ervan in te moeten zien en dat is iets wat ik moeilijk vind.
Maar na het ervaren van belangeloos werken en het plezier wat daar bij komt kijken ben ik dit wel anders gaan in zien.
Dat is gebeurd bij het tekenen met anderen. Waar ik van te voren geen doelstelling had maar gewoon ging tekenen. Ik ontdekte het plezier en kon achteraf ook waardevolle elementen zien als vormen, onderwerpen en technieken waar ik wel op door wil gaan.

Het heeft ook geholpen om naar veel verhalen te luisteren van andere kunstenaars zoals Tirzo Martha, Francis Alÿs en Vedran Kopljar. Om te horen hoe zij het belang in zien van het werk wat ze doen.
Ik heb besloten dat ik mijzelf als kunstenaar serieus ga nemen zoals ik ook de arts in het ziekenhuis serieus neem. We zijn allen van belang.

Is het van belang?

mij kan je openen!

Ik had ook gewoon kunnen schilderen, maar dat is ergens betekenisloos voor mij. Dus dan moet ik een soort conceptueel framework in elkaar beginnen te timmeren waardoor ik zonder schuldgevoel kan gaan schilderen zodat het voor mij een betekenisvolle activiteit is. Een excuus creëren om te gaan schilderen.

Soms heb ik zin om iets te bevragen en dan moet ik naar het medium zoeken en soms heb ik zin in een medium en moet ik zoeken naar dingen om te bevragen. Dan ga ik terug in mijn geheugen naar dingen die mij interesseren en die ik mij kan bevragen.

Vedran Kopljar

Heezen, L. (Host). (2021, 24 november). Aflevering 185 - Vedran Kopljar. Kunst is lang. Luuk Heezen. Geraadpleegd op 4 december 2021, van https://www.luukheezen.nl/podcast- kunst-is-lang/2021/11/17/aflevering-185-vedran-kopljar